Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

O ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Ο αθλητισμός φτιάχνει χαρακτήρα.
Ο Δρ Stuart Robbins,πρόεδρος του τμήματος φυσικής αγωγής του πανεπιστημίου Γιορκ, λέει πως ο αθλητισμός από μόνος του δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός. Οι θετικές και αρνητικές συνέπειες που αποδίδονται στον αθλητισμό δεν προέρχονται από τη συμμετοχή, αλλά από τη φύση της αθλητικής εμπειρίας.
Στα χέρια των κατάλληλων ανθρώπων που τηρούν σωστή στάση, ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει θετική εμπειρία και να διαμορφώσει χαρακτήρα, μια και αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για να έρθει το παιδί σε επαφή με κανόνες και κοινωνικές αξίες. Ο αθλητισμός καλύπτει την ανάγκη του παιδιού να έχει καλές σχέσεις με τους άλλους και να γίνεται αποδεκτό ως μέλος μιας ομάδας. Παίζει πρωταρχικό ρόλο στην προώθηση αξιών όπως είναι η ανεκτικότητα, η εντιμότητα και η υπευθυνότητα.
Με την κατάλληλη καθοδήγηση, ο αθλητισμός προσφέρει στο παιδί την ευκαιρία να
•    Εκτιμήσει το δραστήριο τρόπο ζωής
•    Σχηματίσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του, αναπτύσσοντας αθλητικές δεξιότητες
•    Μάθει να εργάζεται ως μέλος μιας ομάδας
•    Αναπτύξει κοινωνικές δεξιότητες κατά τη συναναστροφή του με άλλα παιδιά και ενήλικες
•    Μάθει να αντιμετωπίζει τόσο την επιτυχία όσο και την απογοήτευση
•    Μάθει να σέβεται τους άλλους.
Η ιδέα πως ο αθλητισμός φτιάχνει χαρακτήρα προέρχεται από τη Βρετάνια του 19ου αιώνα, από μια εποχή που ο αθλητικός στίβος θεωρούνταν σχολειό στο οποίο τα παιδιά διδάσκονταν την πειθαρχία που ήταν απαραίτητη ώστε να εξελιχτούν αργότερα σε ηγετικές προσωπικότητες. Η σωματική δραστηριότητα εκλαμβανόταν ως κοινωνική εμπειρία που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη στάση και τις αξίες του ανθρώπου.
Η σημαντικότερη αρετή που προσπαθούσαν οι Βρετανοί να εμφυσήσουν στους νέους διάμεσου του αθλητισμού, ήταν το αίσθημα της εντιμότητας και της δικαιοσύνης. Η υπακοή στους κανόνες, ο σεβασμός προς τον αντίπαλο, ο έντιμος αγώνας και το να μάθει κανείς να κερδίζει όπως και να χάνει, όλα αυτά οι γυμναστές τα θεωρούσαν απαραίτητα για ένα σωστό πολίτη. Σύμφωνα με τις ιδέες τους, δεν έπρεπε κανείς να αγωνίζεται για εξωτερικές ανταμοιβές όπως είναι το χρήμα και η δόξα, γιατί κάτι τέτοιο θα τον ανάγκαζε να φερθεί με τρόπο ανέντιμο.
Οι επικριτές του ανταγωνιστικού αθλητισμού της εποχής μας βρίσκουν πως ο αθλητισμός έχει παψει πια να διαμορφώνει ήθος. Οι εξωτερικές πιέσεις που ασκούν τα τεραστία κέρδη και οι υψηλές αμοιβές των επαγγελματιών αθλητών συχνά οδηγούν στην έκπτωση των ιδανικών αυτών. Αντί να διαμορφώνει ήθος, ο σύγχρονος ανταγωνιστικός αθλητισμός, ο οποίος πάνω από όλα βάζει τη νίκη, αντιμάχεται την ιδέα αυτή. Όσο πιο σημαντική γίνεται η νίκη, τόσο περισσότερο μειώνονται οι ανταμοιβές που απολαμβάνει ο αθλητής από το ευ αγωνίζεσθε και τις άλλες αξίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: