Στο μυαλό σου, πρώτα έρχεται το παιδί και μετά η νίκη…
Μια σωστή φιλοσοφική στάση, απέναντι στα καθημερινά προβλήματα και την εργασία τους στο σχολείο ή μ ότι άλλο καταπιάνονται, έχει απίστευτα θετικά αποτελέσματα.
Ποιοι άραγε είναι οι αθλητές, που χρειάζονται περισσότερη και μεγαλύτερη προσοχή… μεγαλύτερη συμμετοχή σε ανάλογους αγώνες και έπαινο?
Τα παιδιά είναι πολύ καλοί μιμητές και ο ρόλος σου, σαν προπονητή, έχει μεγάλη επίδραση όχι μόνο στον τρόπο που αθλούνται, αλλά και στην ίδια τους τη ζωή.
Να κάτι που θα βοηθήσει όλους μας.. Σκέψου: Όταν ήσουν παιδί, ποιόν θαύμαζες περισσότερο για τον τρόπο που σ αντιμετώπιζε? Τον προπονητή σου ή τον γονιό σου? Αυτό νομίζω τα λέει όλα.
Ανώτερα της νίκης για τα παιδιά: 1) Να διασκεδάζουν 2) Να αποδεικνύουν τις ικανότητές τους. 3) Να έχουν ενδιαφέρον για την προπόνηση που κάνουν και να την απολαμβάνουν.
Για τους προπονητές!
1) Βελτίωσε την επικοινωνία σου, με τα παιδιά και γίνε καλύτερος ακροατής τους.
2) Αναγνώριζε τις ανάγκες τους και βάλε μια ισορροπία με τις ανάγκες της προπόνησης.
3) Σκέψου τι σου άρεσε στην ηλικία τους, μην τους κρίνεις με τα τωρινά πιστεύω σου.
4) Προσπάθησε να δουλέψεις με τους γονείς και κάντους μέρος της ομάδας, από το να τους βλέπεις να κριτικάρουν το έργο σου..
Για τους γονείς:
1) Μετά τον αγώνα ή την προπόνηση, ρώτησέ τον: (Το χάρηκε, απόδειξε τις ικανότητες του, έμαθε καινούρια πράγματα..?)
2) Μπορείς να βοηθήσεις εθελοντικά, αρκεί να ρωτήσεις διακριτικά και ιδιαιτέρως τον προπονητή.
3) Ανέπτυξε το σεβασμό προς τα παιδιά, για να έχεις από αυτά την ίδια ανταπόκριση.
4) Προσπάθησε να καταλάβεις τι θέλουν, σκεπτόμενος όπως αυτά.
Το να έχουμε έναν προγραμματισμό, που θα γίνει με την βοήθεια των παιδιών, θα είναι πολύ ωφέλιμο για τα ίδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχει ανοχές.. Είναι απλά ένας οδηγός, που βοηθάει τους μικρούς αθλητές και συγχρόνως μαθητές, να έχουν τον δικό τους προγραμματισμό. Έτσι ο ίδιος θα έχει την αίσθηση και τον έλεγχο της ζωής του. Πρώτα συζητάμε μαζί του, για την προπόνηση, τη διάρκειά της για όλο το χρόνο, σε σχέση με τις σχολικές του υποχρεώσεις. Φροντιστηριακά μαθήματα και ξένες γλώσσες καλό είναι να μπαίνουν, τις ‘’εύκολες’’ ημέρες και αργά το απόγευμα, μετά τις 19.00μμ. Καλό είναι να υπάρχει ένα πλανόγραμμα πάνω από το γραφείο τους, με ότι τον ενδιαφέρει, μαζί βέβαια και χρόνο για παιχνίδι και ξεκούραση.
Προς τους αθλητές:
Όταν ο αγώνας τελειώνει, θέλω όλοι να έχετε το κεφάλι σας ψηλά και εγώ θα ξέρω ότι κάνατε ότι καλύτερο μπορούσατε και κανένας δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω απ αυτό.
Γνωμικά:
Να είσαι πιο προσεχτικός με τον χαρακτήρα σου και λιγότερο με τη φήμη σου. Γιατί ο χαρακτήρας είναι αυτό που πραγματικά είσαι, ενώ η φήμη είναι αυτό που οι άλλοι, πιστεύουν για σένα.
Ο προπονητής είναι το πρώτο και πρώτιστο πρότυπο ανθρώπου και δασκάλου για τους αθλητές του.
Το καλό κοουτσάρισμα δεν είναι να φτιάχνεις νικητές. Πρέπει μετά από κάθε προπόνηση ν αναρωτιέσαι.. ‘’ Τί είναι αυτό που πρέπει να κάνω αύριο, για να μεγαλώσω το ενδιαφέρον των παιδιών?’’
Το καλύτερο μάθημα του προπονητή, είναι το να πείσει τους αθλητές του, ότι μπορεί ο κάθε ένας, αγωνιζόμενος δίκαια, να γίνει νικητής.
Για να γίνεις αληθινός αθλητής, θα πρέπει να σέβεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, τους αντιπάλους σου.. νικητές και χαμένους!
Αρχές προπονητικής:
Αθλητές ηλικίας 5 – 7 χρονών: ίσος χρόνος προπόνησης και παιχνιδιού.
Για τον αθλητή:
Προσοχή: Όποιος προσπαθεί αρκετά, πιστεύει κάποια στιγμή, ότι είναι ο καλύτερος ή ένας από αυτούς. Μην ξεγελιέσαι ποτέ. Κράτησε κάτω το κεφάλι και συνέχισε την προσπάθεια. Μόνο όταν έρθει η κατάλληλη ώρα και σε μεγάλους αγώνες, θ αποδείξεις την αξία σου. Τότε και πάλι, κράτησε το κεφάλι σου χαμηλά… Αυτό είναι γνώρισμα, ενός δυνατού χαρακτήρα!
Μια σωστή φιλοσοφική στάση, απέναντι στα καθημερινά προβλήματα και την εργασία τους στο σχολείο ή μ ότι άλλο καταπιάνονται, έχει απίστευτα θετικά αποτελέσματα.
Ποιοι άραγε είναι οι αθλητές, που χρειάζονται περισσότερη και μεγαλύτερη προσοχή… μεγαλύτερη συμμετοχή σε ανάλογους αγώνες και έπαινο?
Τα παιδιά είναι πολύ καλοί μιμητές και ο ρόλος σου, σαν προπονητή, έχει μεγάλη επίδραση όχι μόνο στον τρόπο που αθλούνται, αλλά και στην ίδια τους τη ζωή.
Να κάτι που θα βοηθήσει όλους μας.. Σκέψου: Όταν ήσουν παιδί, ποιόν θαύμαζες περισσότερο για τον τρόπο που σ αντιμετώπιζε? Τον προπονητή σου ή τον γονιό σου? Αυτό νομίζω τα λέει όλα.
Ανώτερα της νίκης για τα παιδιά: 1) Να διασκεδάζουν 2) Να αποδεικνύουν τις ικανότητές τους. 3) Να έχουν ενδιαφέρον για την προπόνηση που κάνουν και να την απολαμβάνουν.
Για τους προπονητές!
1) Βελτίωσε την επικοινωνία σου, με τα παιδιά και γίνε καλύτερος ακροατής τους.
2) Αναγνώριζε τις ανάγκες τους και βάλε μια ισορροπία με τις ανάγκες της προπόνησης.
3) Σκέψου τι σου άρεσε στην ηλικία τους, μην τους κρίνεις με τα τωρινά πιστεύω σου.
4) Προσπάθησε να δουλέψεις με τους γονείς και κάντους μέρος της ομάδας, από το να τους βλέπεις να κριτικάρουν το έργο σου..
Για τους γονείς:
1) Μετά τον αγώνα ή την προπόνηση, ρώτησέ τον: (Το χάρηκε, απόδειξε τις ικανότητες του, έμαθε καινούρια πράγματα..?)
2) Μπορείς να βοηθήσεις εθελοντικά, αρκεί να ρωτήσεις διακριτικά και ιδιαιτέρως τον προπονητή.
3) Ανέπτυξε το σεβασμό προς τα παιδιά, για να έχεις από αυτά την ίδια ανταπόκριση.
4) Προσπάθησε να καταλάβεις τι θέλουν, σκεπτόμενος όπως αυτά.
Το να έχουμε έναν προγραμματισμό, που θα γίνει με την βοήθεια των παιδιών, θα είναι πολύ ωφέλιμο για τα ίδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχει ανοχές.. Είναι απλά ένας οδηγός, που βοηθάει τους μικρούς αθλητές και συγχρόνως μαθητές, να έχουν τον δικό τους προγραμματισμό. Έτσι ο ίδιος θα έχει την αίσθηση και τον έλεγχο της ζωής του. Πρώτα συζητάμε μαζί του, για την προπόνηση, τη διάρκειά της για όλο το χρόνο, σε σχέση με τις σχολικές του υποχρεώσεις. Φροντιστηριακά μαθήματα και ξένες γλώσσες καλό είναι να μπαίνουν, τις ‘’εύκολες’’ ημέρες και αργά το απόγευμα, μετά τις 19.00μμ. Καλό είναι να υπάρχει ένα πλανόγραμμα πάνω από το γραφείο τους, με ότι τον ενδιαφέρει, μαζί βέβαια και χρόνο για παιχνίδι και ξεκούραση.
Προς τους αθλητές:
Όταν ο αγώνας τελειώνει, θέλω όλοι να έχετε το κεφάλι σας ψηλά και εγώ θα ξέρω ότι κάνατε ότι καλύτερο μπορούσατε και κανένας δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω απ αυτό.
Γνωμικά:
Να είσαι πιο προσεχτικός με τον χαρακτήρα σου και λιγότερο με τη φήμη σου. Γιατί ο χαρακτήρας είναι αυτό που πραγματικά είσαι, ενώ η φήμη είναι αυτό που οι άλλοι, πιστεύουν για σένα.
Ο προπονητής είναι το πρώτο και πρώτιστο πρότυπο ανθρώπου και δασκάλου για τους αθλητές του.
Το καλό κοουτσάρισμα δεν είναι να φτιάχνεις νικητές. Πρέπει μετά από κάθε προπόνηση ν αναρωτιέσαι.. ‘’ Τί είναι αυτό που πρέπει να κάνω αύριο, για να μεγαλώσω το ενδιαφέρον των παιδιών?’’
Το καλύτερο μάθημα του προπονητή, είναι το να πείσει τους αθλητές του, ότι μπορεί ο κάθε ένας, αγωνιζόμενος δίκαια, να γίνει νικητής.
Για να γίνεις αληθινός αθλητής, θα πρέπει να σέβεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, τους αντιπάλους σου.. νικητές και χαμένους!
Αρχές προπονητικής:
Αθλητές ηλικίας 5 – 7 χρονών: ίσος χρόνος προπόνησης και παιχνιδιού.
Για τον αθλητή:
Προσοχή: Όποιος προσπαθεί αρκετά, πιστεύει κάποια στιγμή, ότι είναι ο καλύτερος ή ένας από αυτούς. Μην ξεγελιέσαι ποτέ. Κράτησε κάτω το κεφάλι και συνέχισε την προσπάθεια. Μόνο όταν έρθει η κατάλληλη ώρα και σε μεγάλους αγώνες, θ αποδείξεις την αξία σου. Τότε και πάλι, κράτησε το κεφάλι σου χαμηλά… Αυτό είναι γνώρισμα, ενός δυνατού χαρακτήρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου