Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ

Το μεγαλύτερο ερώτημα στην προπονητική σε μικρές ηλικίες είναι ένα.

Το ακούς σε όλον τον κόσμο. Σε όλα τα αθλήματα. Σε όλους τους ομίλους.
Προπονητές ρωτούν «πως θα κάνω αυτή τη γενιά αθλητών να δουλέψει πιο σκληρά»?
Η συζήτηση συνήθως ξεκινά κάπως έτσι « πιστεύω πως τα παιδιά σήμερα ψάχνουν για τον εύκολο δρόμο. Δεν ακούνε. Έχουν εύκολη διάσπαση προσοχής. Τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα. Δεν θέλουν να δουλέψουν σκληρά. Δεν είναι ικανά να επιτύχουν από μόνα τους τίποτα.»
Όλα τα παραπάνω είναι εν μέρη αλήθεια…. Εκτός από το τελευταίο, αυτή η γενιά είναι ικανή για πιο μεγάλα πράγματα από όσα είχαμε ποτέ ονειρευτεί.
Ο λόγος είναι ότι οι καιροί έχουν αλλάξει, και αυτό είναι για καλό.
Παλαιοτέρα οι προπονητές ήταν οι κάτοχοι της γνώσης του αθλήματος τους και υπεύθυνοι για την προπόνηση, τον προγραμματισμό, την προετοιμασία , τους αγώνες τη διατροφή τη γυμναστική λίγο πολύ ΟΛΑ.
Τώρα ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε οτιδήποτε οποιαδήποτε στιγμή όπου και αν βρίσκεται και δωρεάν! Τα παιδιά (και οι γονείς τους) μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ίδιες πληροφορίες που μπορούν και οι προπονητές τους μέσω του internet.
Ο παραδοσιακός τρόπος εκμάθησης που είχε άμεση εξάρτηση από τον προπονητή, όπου αυτός έδινε το παράγγελμα  και ο αθλητής εκτελούσε έχει προ πολλού ξεπεραστεί.
Οι επιτυχημένοι προπονητές πρέπει να φτιάξουν το περιβάλλον όπου οι αθλητές μαθαίνουν μέσα από προβλήματα που λύνουν οι ίδιοι, αποφάσεις που παίρνουν μόνοι του, και εμπειρίες  που συλλέγουν συνεργαζόμενοι με τους προπονητές και συναθλητές τους.
Η λύση δεν είναι φυσικά η προπόνηση μέσω ιντερνέτ αλλά προπόνηση  με βάση τον τρόπο που λειτούργει αυτό.  Προπόνηση των παιδιών με μεγαλύτερη συμμετοχή τους όπως ακριβώς κάνουν όταν μαθαίνουν κάτι περιπλανώμενοι  ιντερνετ.
Αν βρείτε την ευκαιρία παρακολουθήστε τα παιδιά σας όταν χρησιμοποιούν το ιντερνετ.
Πάνε στο Google ή στο yahoo ή στο msn για να μαζέψουν πληροφορίες. Διαβάζουν ένα κείμενο για 30- 40 δευτερόλεπτα  βλέπουν κάνα δυο βίντεο ταυτόχρονα μετά ξαναγυρίζουν στο κείμενο μετά στέλνουν ένα link σε έναν φίλο τους ξαναγυρίζουν στα βίντεο στο κείμενο  και oυτο καθ εξής.
Δεν μαθαίνουν από το ιντερνετ μαθαίνουν διάμεσο αυτού. Αυξάνουν την ταχύτητα της μάθησης και την ικανότητα να μαθαίνουν περισσότερα σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Μαθαίνουν με διαφορετικό τρόπο και ο τρόπος αυτός είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην προπονητική (παλαιού χαρακτήρα) και φιλοσοφία που ο αθλητισμός έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία 20 χρόνια.
Παράδειγμα: προπονώντας με  την παλια φιλοσοφία και γιατί δεν λειτουργεί πια.

Εκεί είναι που η έκφραση τα παιδιά σήμερα είναι τεμπέλικα.
Όταν οι προπονητές παρουσιάζουν αυτά που έχουν στο μυαλό τους, ασκήσεις και τεχνικές προπόνησης που έχουν δοκιμαστεί πολλές φορές στο παρελθόν ακόμα και από τους προπονητές τους ίδιους, και τους βάζουν να τα επαναλάβουν μετά από κάποιες επαναλήψεις τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρων τους. Προφανώς κάποιος θα πιστέψει ότι τεμπελιάζουν.
Για σκεφτείτε όμως. Παιδιά περνούν όλη τους τη σχολική  ζωή στο να βελτιώνουν το ποσό γρήγορα μαθαίνουν και συλλέγουν πληροφορίες, βαριούνται και χάνουν το ενδιαφέρων τους όταν τους βάζεις επί 20 λεπτά να κάνουν την ίδια άσκηση που είναι η ίδια και την έχουν ξανακάνει άπειρες φορές στο παρελθόν. Και εμείς πιστεύουμε ότι τεμπελιάζουν!
Χάνω κάτι???
Άρα έχεις δυο επιλογές, η κλειδώνεις το ιντερνετ, κλείνεις και πουλάς την τηλεόραση σταματάς τον κόσμο να εξελίσσετε και γυρίζεις στον τρόπο εκπαίδευσης και προπόνησης του 1980…η αλλάζεις τον τρόπο που προπονείς.
Το μυστικό της επιτυχίας έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και τον τρόπο αυτού που τα προπονεί.
Η γενιά δεν τεμπελιάζει, τους αρέσει να μαθαίνουν. Είναι  ικανοί να μαθαίνουν περισσότερα και σε μικρότερο χρονικό διάστημα από κάθε άλλη γενιά του παρελθόντος.
Δεν φοβάται την σκληρή δουλεία, φοβάται την βαρεμάρα!
Η γενιά έχει χαμηλή διάρκεια συγκέντρωσης αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό είναι και βασικό χαρακτηριστικό στο να μαθαίνει κανείς πιο γρήγορα.
Έχουμε μπροστά μας λοιπόν αθλητές που είναι ικανοί να μάθουν περισσότερα και σε μικρότερο χρονικό διάστημα από οποιοδήποτε άλλο γκρουπ αθλητών που προπονήσαμε στο παρελθόν.
Ο τρόπος αυτός προσεγγίσεις δεν θα πρέπει να μας κάνει  να πιστεύουμε  ότι συμβιβαζόμασταν η ότι ρίχνουμε  το επίπεδο μας ως προπονητές αντιθέτως.
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε ως προπονητές είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που διοχετεύουμε τις πληροφορίες και τη γνώση, από εκεί και πέρα τίποτα δεν είναι αδύνατο γι αυτή τη γενιά αθλητών αλλά και τις άλλες που έρχονται στο μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: